martes, 1 de diciembre de 2009

umh.


tot fa voltes, massa voltes. me sent com una pilota de tenis d'un costat a un altre, fins que es cansen de mi. no sóc una titella, tenc sentiments tot i que no ho pareixi, segur que en tenc més que tu, inutil.
inutil jo. incompresa. subnormal. com ho vulguis dir, però seguesc sense entendrer-te, i crec que es per això que m'enganxes, mal parida. i es que jo tan sols vull passejar amb tu al meu costat. perdre la noció del temps i no saber on hem trob, tan sols saber que hi ets tu, que hi sóc jo, i que hi som nosaltres..

que tal si m'acompanyes un vespre més

sábado, 21 de noviembre de 2009

:)

i de sobte tot són llumets de colors, una llum cegadora. no, no ets a una ambulancia, és el Nadal. i tu vens amb el Nadal, no puc imaginar millor regal, però te n'aniras, tard o d'hora. tu dius que jo tenc aquell no se que que enganxa, que incita a saber més, però tu m'has ben enganxat. estic tremolant no ho veus? no puc mirar-te a nes ulls i respirar tranquilament, no puc estar devora tu sense dir coses sense sentit que no venen al cas però que te fan somriure. on ets, t'estic cercant dins es bar, vull formar part del teu foc.

domingo, 8 de noviembre de 2009

Cry for you.

ahir vaig tornar a plorar, per tu.
i el cel em va acompanyar, com no m'acompanyes tu.
m'encanta que plogui. i t'encanta.
però vaig tornar a caure,
en recordar que m'agrada molt més la pluja,
si és sobre nosaltres,
mentres ens fonem.

jueves, 29 de octubre de 2009

No. O si.

No, no és allò. No sé el que és, però no és allò. No sé el que vull. O potser sí, però no vull voler-ho, saps? No serveix de res voler algu que no es pot tenir. Jo no vull estar amb; jo vull que hi sigui. Entens què et vull dir? I, no sé, em fa por que m'estimin però em posa un poc trista que ningú ho hagi fet mai, saps? Però crec que m'agrada més això, no dependre de, no donar res per suposat, ser jo, com a ésser únic i exclusiu i senar; ser jo i prou, i ningú més. Però alhora tinc com un noséquè a dins, com un petit foradet a la panxa que crida algú a que hi fiqui el dit, saps? Com dient: "ei, tu, i si t'arrisques i em dius que m'estimes?" Però no, passo, em fa massa por; i tot i així una part de mi en té com ganes. Per dissimular-ho m'hi poso esparadrap, i a córrer. Però no sé. Que sento alguna cosa que no encaixa, i no és allò, repeteixo; no hi té res a veure, però en part sí. Abans només era voler anar a sopar, ara és també voler anar a la neu, i a la platja, i a Júpiter. No és voler que em facin cas, tot i que sí una mica; és voler que em portin a veure món, que m'ensenyin coses, que m'omplin de petits trossets de cadascú, i que es deixin omplir d'algun que altre bocí de mi. Només això.

miércoles, 30 de septiembre de 2009

Després. No vull un després sense tu.-

I aqui, asseguda davant l'ordenador veig que tot... es consumeix a una velocitat vertiginosa, i que no hi puc fer res. Res per evitar-ho, però tampoc per deixar-ho de fer. I que tot me deprimeix, que sempre me passa el mateix, però que he de fer un esforç i somriure, perque no estic sola a n'aquest món, hi ha més gent, que me veu i es preocupa per jo. I no puc tirar-ho tot avall així com així. Es hora de posar ses coses en ordre, i després.. ja vorem.

martes, 22 de septiembre de 2009

de temps en temps.

Segundos, minutos, horas, semanas, meses, años, el tiempo pasa y pasa. No se dentendrá por ti, ni volverá atrás. Asume tus actos ahora, porque no los puedes cambiar, tarde o tempbrano tendrás que enfrentarte a ellos. Arrepientete todo lo que tu quieras, intenta no pensar en ello, esquivalo, dale la espalda al mundo, que no sirve para nada. Nada. Como lo que tu eres, nada. Como te sientes junto a ella, una gran y repulsiva masa de.... nada.
Llueve. Estoy empapada. Y no estás.

miércoles, 19 de agosto de 2009

Tu. O yo.

Y por un momento lo vi todo claro. Vi mi vida solucionada, junto a ti. Pero en un solo instante, todo se torció, no sé como fue. Pasó todo muy rapido. Ese tu y yo que tanto soñabamos, ya no existía. Ni exestiría jamás. Y como soy tan inútil, lo sigo pagando con el alcohol y tabaco. Si, fumadora, amante de la cerveza y todo aquello que contenga alcohol. Dieciséis años, pequeña zorra me consideran algunos, otros la lesbiana de turno, y otros.. Y yo me veo cada vez más metida en este gran saco de mierda. Lleno de trastornos que no sabes cuando te van a sorprender, por lo que pago muy caro. Cuando no soporto a nadie, y nadie me soporta, y vuelvo a recaer en lugares donde no debería haberme metido nunca, me dan ganas de acabar con todo de una vez por todas, esa sensación de que nada va bien, que todo da vueltas y desearias no existir, que la gente que quieres no está cerca de ti cuando más lo necesitas, y en ese momento te das cuenta por quien vale la pena perder el culo, y tienes un nudo en la garganta en el momento en que quieres gritarle al mundo, o simplemente cuando no estas a mi lado. Llevo sin sonrisa en la cara desde hace más que meses, y ahora sin más siento que pierdo a la persona con la que dias anteriores raía a carcajadas, que no tenía que fingir, ser yo misma, sin ocultarme tras un flequillo y cortarme las venas por miedo a que me rechacen por la manera que soy. No se que hacer, son las dos de la mañana y mi cama sigue fria.

lunes, 10 de agosto de 2009

123.

Y dime.
Que sonrisa inventaras ahora, si solo con vete ya sonrio yo.
Y que mirada inventaras, si cada vez que me miras me cautivas.
Y que palabras inventaras, si con cada sonido me enamoras.
No lo entiendo. Explicame lo inexplicable. Descubreme lo oculto. Revelame lo prohibido.
Llevame contigo, en tus sueños, en tus dias de soledad, llevame contigo a cada momento.
Pues conmigo estas siempre, ya que mi corazón te lleva-

miércoles, 29 de julio de 2009

I.

No puedo más, ya no sé que hacer joder. Estoy llorando y quiero abrazarte. Abrazarte y poder llorar, y sentirte a mi lado. Saber que eres real, y no un producto de mi jodida imaginación. Saber que puedo contar contigo. Que puedes contar conmigo. Y que las cervezas se deben servir en jarras heladas.
Echo de menos su sonrisa. Sonrieme.
Sus juegos con la mirada. Mirame.
Su tacto. Tocame.
Su manera de fumar. Fumame.
Echo de menos incluso las cosas que no hemos ni hecho.
Aunque siempre hay gente que está ahí, o gente que aparece de la nada. Y que te llega a hacer sentir cosas que crees que te va a explotar el corazón, la cabeza, el cuerpo entero. Y que muchas veces darías mil gracias para que pasara eso, que te explote la cabeza de una vez por todas, y desaparecer sin más. Y bien, también hay gente que resurge del jodido pasado. Y muy convencida de que eras libre de ellas, pero no. Vuelven, vuelven, no es una imaginación tranquila, han vuelto y te van a joder bien. Y yo sólo quiero que vuelvas tu. O irme yo.

domingo, 26 de julio de 2009

ow.

quiero que me digas al oido todo lo que sientes, lo que has sentido, lo que piensas, todo, sueltalo, estoy aqui para ti, para siempre.
llora, pues aqui tendras siempre un hombre sobre el que apoyarte.
desahogate, siempre estaré a tu lado para escucharte, para abrazarte, cuidarte, besarte, acariciarte, despertarte,
quererte,
para amarte,
para ti,
para siempre.

Delirio.

siento que no puedo más, mi corazón quiere explotar y mi cuerpo no responde.
y sigo sin entenderlo, sin entenderte realmente.
y es que no puedo odiarte, mi corazón no me lo permite, ya que sigue en tus jodidas zarpas.
comprate un pony y empastillalo.
metete en el mundo de las sobredosis, o comete un hamster.
pero sal de mi cabeza al instante.

t.

tu me das el calor que necesito, antes de conocerte mi corazón estaba congelado, muerto.
ahora que estas a mi lado, vuelve a latir, y espera con ansias el momento en que nuestra saliva se vuelva a encontrar.

sábado, 11 de julio de 2009

Y sigo soñando contigo, cada noche,
y sueño.. sueño que la vida me da otra oportunidad,
una oportunidad para estar contigo,
y ser feliz otra vez, pero el sueño acaba y
al despertarme me veo envuelta entre sábanas y lágrimas.
Sola.
Los días se me hacen eternos, no entiendo nada.
En mi cabeza rondan mil porqués, y yo no tengo la respuesta para ninguno,
sólo tu tienes todas las respuestas.
Necesito descansar, tengo el corazón cansado, herido, destrozado.
No aguanta más. Quiere explotar, irse volando, salir de este cuerpo.
Y yo no aguanto más. Quiero que me devuelvas mi corazón.
O no, mejor quedatelo, y me quedo yo en coma.
Igual que cuando me dijste adiós.

jueves, 9 de julio de 2009

Da igual cuánto te esfuerces en llamar su atención,
da igual cuándo, dónde y cuánto hagas.
No depende de ti, de tu constancia o de tu lejanía.
Da igual cuánto le quieras, no depende de ti.
No.
No depende de lo que escribas,
de lo que pintes, de lo que cantes, de lo que regales.
Da igual.
Da igual lo que digas y da igual lo que calles.
Aunque pierdas peso, ganes apuestas, des sorpresas.
No depende de ti.
No depende de tus manos ni de tus hombros.
No depende de tu piel ni de tu pelo.
No depende de lo que cocines,
de lo que sueñes, de lo que ría contigo.
Da igual.
Da igual que mires, que toques, que gustes.
No depende de ti.

Cuando quieres a alguien realmente,
el universo no conspira para ayudarte a conseguirle.

martes, 7 de julio de 2009

Y que bonita es, la vida.
Una mentira tras otra, bonito eh? Verdad que si?
Y tu ahí, tragandotelas todas, si es que no sabes hacer otra cosa, coño has vivido toda tu puta vida así y estás desesperada, paranoica, cansada de todo ya. Si, cansada de no poder ni mrarme las venas del asco que me dan, y que me doy. Puta emo.
¿Porque no aprenderas, eh? Si es que realmente no encajo, no encajo en este cuerpo, en este café, en esta isla, en este planeta, en esta vida. Joder, y si dejamos esta charla para otro día monada?
Dejame en paz, estoy pensando si sería mejor dejar de pensar. Si, y que todo siga su curso y volver a empezar. Anda y que te den. Busca tu la solución a todo esto. A todo.


Delirios.

domingo, 28 de junio de 2009

simplement, l'estim.

ho ets tot per jo, ara per ara no tenc ni vull tenir res més.
tan sols vull seguir donan-te tot el meu amor, i més.
ajudar-mos mutuament a complir somnis,
com el meu somni, tu.

simplement, l'estim. no hi ha més.

lunes, 22 de junio de 2009

.

Te quiero, te amo. Te deseo.
No puedo estar sin ti, y ahora me dices adiós.
Me cago en la puta vida y en quien descubrió los jodidos sentimientos, y toda esta mierda del amor. Mierda. Mierda todo.
Quiero arder en el infierno antes que estar sin ti. Tierra tragame, llevame hasta tus profundidades y ahí, en el centro de la Tierra, alejada del resto del mundo será donde este mejor.
Sin molestar a nadie.
Sin herir a nadie.
Sin que me pisen constantemente el corazón.

-

-Lo siento, esto no puede continuar.
-¿Es un adiós?
-Me temo que si..
(varios segundos despues)
-¿No vas a llorar?
-No tengo más lágrimas para ti, por ahora, te volveré a conseguir aunque en ello me valga la vida, hasta luego.
Y así acabó todo, si. Lástima, tu das lástima. Llevas meses sin saber nada de ella y tu consumiendote rapidamente en tu puta depresión. Espabila, hija! Es hora de salir a la calle que te de el jodido aire, y el jodido alguien también.
Sales del autobus, y lo primero que ves, ella. Con su sonrisa, con sus pantalones caido, su pelo al viento, sus manos, esas manos suaves, y su ex. O supuesta ex. De la mano.
Se te esta acercando, reacciona so panfila, quita esa cara de boba, y esos ojos de niñata enamorada. Controla el jodido latido de tu corazón antes de que se te salga por esa bocaza. Ya esta aqui.
-¡Hola!
-Follemos.
-Me parece bien
.

jueves, 18 de junio de 2009

i no se que dir ja, no se que fer, ni que pensar. ni com actuar, com mirar-te, acariciar-te, besar-te, esperar-te, abraçar-te, ni alegrar-te. em sent molt fragil, sent que en un tres i no res tot s'acabarà, i t'enduras de mi tot el que em queda. no se que donar-te, no se ni com expresar-me en aquests moments. estic un poc acabada. i no se que fer.



13.

sábado, 6 de junio de 2009

palabreria.

3:16 no puedo dormir, me estoy desesperando por momentos, y no sé porque. también desconozco la razón por la que (te) escribo ese mensaje, al igual que tampoco sé.. a donde pretendo llegar con él.

no sé porque, algo me da vueltas en la cabeza,
será lo que no me deja dormir,
puede que sea algo sin mera importancia, o no, eso pienso, porque sigo sin dormir.

ya sé que es, lo sé, pero no puede ser verdad,
no lo entiendo, yo no.. porque?

es..
eres tu, no sales de mi cabeza,
no consigo sacarte de ella.
y no lo entiendo,
si cierro los ojos y solo me vienen
imagenes tuyas a la cabeza,
tuyas y mias.

me estoy volviendo loca.

la cosa va a más, casi no como,
sueño despierta que paseo (contigo)
por las nubes todo el dia, imaginando formas,
y no consigo bajar de ellas.

a la mínima los ojos se me encharcan,
me hablan y yo estoy en otro mundo(junto a ti)


pero tu no estas aqui,
no, ya no.

no fue por tu culpa,
todo ha sido por mi culpa, todo.
y mira donde nos llevó todo.

tuve que decir basta
porque te quiero demasiado,
como para verte en el camino erroneo,
o sufriendo,
por mi culpa.

así todo estará bien,
tu.. volveras a tu camino,
para seguirlo donde lo habías aparcado.
yo.. no lo sé,
no sé que será de mi,
adonde me llevará todo esto de la vida.

pero es por el bien de todos.
es por nuestro bien.
es por tu bien.
es por tu bien..
es por ti, y nadie más...


y sigo preguntandome el porque,
el porque de estas palabras.

insensible.

insensible.
no siento amor,
ni odio.

no siento compasión,
pena,
ni gloria.

no siento alegría,
ni tristeza.

no siento el frio del viento al chocar en mi cara,
ni los latidos de mi pobre corazón.

solo noto como un vacio dentro de mi.
oscuridad se cierne sobre mi.

no quiero compañia,
no la necesito.

solo quiero estar sola,
asi no le haré daño a nadie,
sola todo estará bien.

sola vine al mundo,
sola voy a acabar,
y sola voy a continuar.



y pensar...

jueves, 4 de junio de 2009

-





me paso los días de bar en bar
veo pasar la vida minuto tras minuto
entre las nubes de humo te imagino,
entre las nubes de mi mente estás.
bebo, pero las penas no se van.
fumo, y todo sigue igual.
consumiendome estoy al compás de mi cigarro.

el tiempo sigue pasando, y sigo aquí,
todo sigue igual, no quiero avanzar,
quiero volver atrás pero no puedo,
algo me lo impide, tu? yo? ella?
¿qué es?

cuando menos te lo esperes, me subiré a tu tejado
y gritaré a los vientos mi amor por ti.
nada, ni nadie, me podrá callar,
ya que ni la muerte va a borrar este sentimiento.

te sigo esperando, ven, sacame de aquí,
ofreceme una vida junto a ti,
quiero ser una loca de la vida contigo,
con alguna que otra insignificante mirada
o quizás llena de significado.

tu.. estás ausente y yo a gritos
digo que me muero, que me asfixio
sin el oxigeno de tus labios.